Òran na Mocaisean – Uachdar Bàta

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

(I)
Thoisich Seumas Ó Riaghain,
‘S rinn e craicean do mhocaisean,
Gun chairt e dhiubh na h-aobrainn
‘S cha robh iad craobhaidh fhathast air.

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

(II)
Thèid mi sìos don aifhrionn
An coibhneas nan caileagan,
Cha ghabh iad facal ùrnuigh
Ach sùil air mo mhocaisean.

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

(III)
Fhuair mi craiceann caorach
‘S dùil rium caol a ghearradh às,
Thilg mi ’n dara taobh e
Ach fhuair mi laoicionn gamhnach.

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

Tha fonn, fonn, fonn air,
Tha fonn air na mocaisean,
Tha fonn gun bhith trom,
Hog i ó air na mocaisean.

Le Murchadh Mac Artúir.

(Sgríobh Murchadh Mac Artúir an t-òran seo ’s déidh thánaig e ‘gus do chlann aige gu Talamh an Éisg mu 1820. Chaidh ’s thánaig gu Talamh an Éisg mar bh’ ead ‘ealaich a-muigh as nan tighearnan talamh Gallda ’nn sa Ghaidhealtachd san am sin. Dh’fhág ead a-muigh as an dhachaigh dúthchais aca sa 1820 agus thánaig ead gu Gleann Codruaidh air taobh an iar na Talamh an Éisg. Sgríobh e ’n t-òran seo nuair a bha e ‘foghluim do dhéan brógan mocaisean as na Dhaoine Dhúthchais ann sa Ghleann Codruaidh air Talamh an Éisg. Dh’fhoghluim e sin as nam Dhaoine Mic-Mac cuideachd).