Gàilig Sgitheannach

Bha na seann cheàrdaichean air an togail ann an cois uisge, an dàrna cuid ann an cois na maradh no ann an cois loch-tàmh, agus chan eil fhios a’m gu

(I) Tha na fèidh am Beinn Ùige, Beinn Ùige, Beinn Ùige, Tha na fèidh am Beinn Ùige ’S mo dhiùbhail mar a thachair. Tha na fèidh am Beinn Ùige, Beinn

(I) Dh’fhalbhainn fada ris a’ ghealaich, Dh’fhalbhainn fada, ruiginn Sìle, Dh’fhalbhainn fada ris a’ ghealaich, Rachainn far a bheil a’ bhrìdean. (II) Hò bha hò tha i laghach, Hò bha

(I) Ma leag thu mi, ma thog thu mi Nach chur thu mi mar bha mi roimhe? Ma leag thu mi, mo thog thu mi Nach chur thu mi mar

(I) Siud mar a ghabh mi an t-suaineach À cuach Mhic Ill-Anndrais; ’S iomadh neach a chual’ e, Gun d’fhuaireadh aig mo cheann i; A liuthad briuthas uaigneach San d’fhuair

Luinneag: Chan òl mi deur tuilleadh dhi Deoch mhallaichte a bha làidir; ’S e ’n t-ainm a bh’ ac’ a meall orm ’S gun ann ach uisge làidir Chan òl

(I) Air oidhche ghruamach gheamhraidh fhuar, ’S mi ghabhail suas an t-sràid, Clach-mheallain chruaidh, le gaoith a tuath, A’ ruagail air an làr, Bha deòiridh truagh, ’s na deòir na

Seumas Rosach: Seadh a-nise, an robh caoin agaibh air an oràn a tha sin? Tormod Dòmhnullach: Cha robh. Cha robh. Cha chuala mi a’ chaoin aig an fhear aig an

Thug mi tarraing air murt Ghleann Comhainn anns an sgeulachd a dh’innis mu dheireadh agus mi a’ tighinn thairis air a’ bhuaidh iongantach a bh’ aig na seann-daoine anns a’