(I)
Messe ocus Pangur Bán,
cechtar nathar fria saindán;
bíth a menma-sam fri seilgg,
mu menma céin im saincheirdd.
(II)
Caraim-se fós, ferr cach clú,
oc mu lebrán léir ingnu;
ní foirmtech frimm Pangur Bán,
caraid cesin a maccdán.
(III)
Ó ru-biam scél cén scis
innar tegdias ar n-oéndis,
táithiunn dichríchide clius
ní fris ‘tarddam ar n-áthius.
(IV)
Gnáth-huaraib ar greassaib gal
glenaid luch ina lín-sam;
os me, du-fuit im lín chéin
dliged n-doraid cu n-dronchéill.
(V)
Fúachaid-sem fri freaga fál
a rosc a n-glése comlán;
fúachimm chéin fri fégi fis
mu rosc réil, cesu imdis.
(VI)
Fáelid-sem cu n-déne dul,
hi n-glen luch ina gérchrub;
hi-tucu cheist n-doraid n-dil,
os mé chene am fáelid.
(VII)
Cia beimini amin nach ré
ní derban cách a chéle;
mait le cechtar nár a dán
subaigthiud a óenurán.
(VIII)
Hé fesin as choimsid dáu
in muid du-n-gní cach óenláu;
do thabairt doraid du glé
for mumud céin am messe.
Le Manach Sgolaire h-Anaithnid.
(Sgríobh Manach Sgolaire Gaedheal an dán so faoi 9adh Aimsear nó h-Aois (800idí nó 800an). Fuair an dán sgríobh ann san Mainistir Reichenau – an Ostair indiu – agus chuaidh sluagh manaigh Gaedhealach trasna na h-Eóraip, agus bha sin an sgéal ó ‘n Aimsear Pádruig, Breanann, Bríghde ‘s Caluim Cille – faoi thánaig Críostaíochd go ‘n Gaedhealtachd. D’fhág an sgríbhneoir amach as abhaile chun go Mainistir Reichnau mar Cogaidh nan Gaill nó Cogaidh na Lochlannaich b’fhéidir, agus sgríobh é ‘n dán so shíos air an oidhche ‘mháin. Bha móran breagh aige airson an cat aige, Pangur Bán, agus dhéan Pangur Bán an obair aige leis ‘sealgaireachd na luchóige ‘s dhéan an sgríbhneoir an obair aige fhé leis ‘sgríobh leobhran Gaeilig le chéile.)