As dheidh nuair chuaidh an t-Urramach Seumas MacShuibhne gu Tír nan Òglaich do’n obair ann le h-aghaidh coinneamh nuadh nan Eaglais Cléirich eile mu 1870, thánaig mhic-leinn no h-urramach nuadh eadar muinntear Gáidhealach an-seo ‘gus dhubhairt e: “Cha bhithidh nan òrain duilich-uabhasach agus brònach leinn san eaglais ri linn seirbhis air ais a-rithist air aghaidh mar tha ead òrain Gàilig agus ‘s ead uabhasach mar sin! Bithidh mhaid ‘ceòl-òrain Aimearagach (as Beurla) amhàin as air aghaidh an-diugh!”
Sheas fear ‘s clann aige amhàin shuas annsin ‘s ann, agus dh’fhàg ead a-muigh as an eaglais gun mhall. Air ball an latha sin, rinn am ministear nuadh an cuairt gu toigh am fear sin mar bha suim aige carson dh’fhàg ead a-muigh ri linn an seirbhis. Chuir e ‘n ceist chuige mu dh’fhág ead a-muigh, agus dh’fhreagair ‘s dubhairt am fear sin: “Lean u air aghaidh leis nan òrain Ghall uabhasach san eaglais ri linn seirbhis, ach déanamh mhaid an-seo do phaidrichean asuinn leinn nan Dhaibhidh, leis an ceòl Dhaibhidh, sailm nan Dhaibhidh a-staigh cànan Dhaibhidh cuideachd!” Agus sin e ‘n sgeul.
Le Seumas Ruairidh MacCoinnich.
(Bha fíor-sgéal an-seo ‘gus bha sin sa Ghleann Ghàidheal sa bhliadhain 1870 no ‘s dhéidh sin. Bha Gàilig an cànan Rìgh Daibhidh nam Pìoball Naomhtha gun teagamh, agus dh’iarr am fear ‘s do chlann aige do chainnt, dhéan paidrichean ‘s do dhéan ceól beannachdan as Gàilig seo. Agus dh’fhág ead a-muigh agus chuaidh ead chun gu h-eaglais eile nuair a rinn am ministear nuadh do chur Gàilig a-muigh as ann.)